થાય છે;

નથી તું સાથે છતાં તારો આભાસ થાય છે;
સપનામાં મળવાનો હજી પ્રયાસ થાય છે.

અંધકારથી ભરેલું જીવન હતું એ, ભુતકાળ;
ફક્ત આંખ ખુલે જો તારી તો ઉજાસ થાય છે.

સાથે મુકેલા બે ડગ યાદ રહી જાય છે;
સપના મહી એ મોટો પ્રવાસ થાય છે.

પડવાની બીકે તરત મારો હાથ તે ઝાલેલો;
તે મારાં ઉપર મુકેલો વિશ્વાસ થાય છે.

પ્રથમ ચુંબન માટે જે શ્વાસ તે ભરેલો;
તેનું નામ જ સાચુ સુવાસ થાય છે.

-કુશલ "નિશાન" દવે.